Zespół napięcia przedmiesiączkowego nie występuje u kobiet z cyklami nieowulacyjnymi. Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego są różnorodne – najczęściej występują obrzęki, zmiany nastroju, bolesne miesiączkowania, bóle głowy. Nietypowe objawy PMS - zawroty głowy (123rf) Zespół napięcia przedmiesiączkowego obejmuje ok. 300 symptomów 1 zarówno psychicznych, jak i somatycznych. U kilku procent kobiet przeważają komponenty psychiczne i są na tyle silne, że wręcz utrudniają im normalne życie i pracę. Mówi się wtedy o PMDD – przedmiesiączkowych PMS, czyli zespół napięcia przedmiesiączkowego, to grupa uciążliwych dolegliwości, które pojawiają się u niektórych kobiet przed miesiączką. Dolegliwości fizyczne i psychiczne są odczuwane w drugiej fazie cyklu miesiączkowego i mogą znacząco pogarszać jakość codziennego funkcjonowania, wpływając negatywnie na życie Zespół napięcia przedmiesiączkowego — prawda czy fikcja? Ma zmienne nastroje, które trudno przewidzieć. Raz jest skłonna do zgody, to znów kłótliwa. Z tego, co mówi, przebija beznadziejność. Gdy usiłujesz dodać jej otuchy, twoje czyny i słowa spotykają się z nieoczekiwaną reakcją. ukázka přeložené věty: zespÓŁ napiĘcia przedmiesiĄczkowego ↔ premenstruaČnÍ syndrom zespół napięcia przedmiesiączkowego noun gramatika med. zespół objawów psychicznych, fizycznych i emocjonalnych występujący od kilku do kilkunastu dni przed menstruacją, ustępujący z chwilą jej rozpoczęcia; W języku polskim występuje pod nazwą zespołu napięcia przedmiesiączkowego (skrót ZNP). Zespół napięcia przedmiesiączkowego to zbiór charakterystycznych objawów natury psychicznej, emocjonalnej i fizycznej, które uznawane są za fizjologiczne czyli naturalne. F8G2. Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) to przykra, ale często spotykana przypadłość kobiet. Obejmuje zarówno rozdrażnienie, jak i niekiedy ból fizyczny, głównie dotyczący głowy, piersi czy brzucha. Jest zwiastunem nieuchronnie zbliżającego się okresu. Skąd się bierze i jak złagodzić objawy PMS? Co to jest PMS? Choć pewnie nieraz słyszałaś o słynnym wśród kobiet PMS-ie, być może nie wiesz, skąd wzięło się to określenie zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Jest to nic innego, jak skrót jego anglojęzycznej nazwy: Premenstrual Syndrome. Składa się na niego około 300 objawów o różnym nasileniu, które pojawiają się na kilka dni przed miesiączką (zazwyczaj 7–10 dni przed). Niestety, u niektórych kobiet nie ustępują one w momencie pojawienia się krwawienia, lecz trwają aż do końca okresu. Wciąż trwają dyskusje na temat tego, czy zespół napięcia przedmiesiączkowego powinien być traktowany jako fizjologiczny proces, czy też jako samodzielna jednostka chorobowa, którą należy leczyć. Czy PMS dotyka każdą kobietę, która zaczyna miesiączkować? Niekoniecznie, choć szacuje się, że jego objawy obserwuje się nawet u 80% kobiet w wieku rozrodczym. Zdaniem lekarzy ma to związek z podatnością na wahania hormonalne, które pojawiają się w trakcie cyklu miesiączkowego. W drugiej jego fazie dochodzi bowiem do spadku poziomu estrogenów i wzrostu poziomu progesteronu. To właśnie jego niedobór może prowadzić do zachwiania tej delikatnej równowagi i pojawienia się nieprzyjemnych objawów. Napięcie przedmiesiączkowe wynika również ze skłonności genetycznych. Jeśli pojawia się ono regularnie u Twojej mamy, istnieje duże ryzyko, że pojawi się także u Ciebie, niemniej do tej pory nie przeprowadzono badań potwierdzających tą tezę. Można więc powiedzieć, że PMS to wypadkowa czynników genetycznych, wahań hormonalnych, a nawet zaburzeń w funkcjonowaniu neuroprzekaźników w naszym organizmie. Jak rozpoznać objawy PMS? Jeżeli chodzi o objawy PMS, naukowcy i lekarze wyznaczyli ich prawie 300. To, które z nich pojawią się u Ciebie, to kwestia bardzo indywidualna. U jednych są subtelne, u innych pojawia się cały szereg objawów o znacznym nasileniu. Warto również pamiętać o tym, że symptomy mogą być zmienne w poszczególnych cyklach. Ma to związek między innymi z naszym trybem życia, pogodą i porą roku, sposobem odżywiania oraz nastawieniem psychicznym (np. długotrwałym stresem). Jeżeli podejrzewasz, że jesteś jedną z tych „szczęściar”, które cierpią na zespół napięcia przedmiesiączkowego, prowadź dziennik objawów przez co najmniej 3 miesiące. Zapisuj w nim, kiedy i jakie oznaki PMS obserwujesz u siebie, a po kwartale przeanalizuj je i sprawdź, czy mają charakter cykliczny. U kobiet cierpiących na napięcie przedmiesiączkowe objawy emocjonalne to przede wszystkim: rozdrażnienie, drażliwość, płaczliwość, niepohamowany gniew, obniżony nastrój i smutek, spadek samooceny, huśtawki nastrojów, problemy z koncentracją. Podejrzewając u siebie PMS, objawy fizyczne, na które trzeba zwrócić uwagę, to głównie: nadwrażliwość piersi, biegunki, zaparcia, wzdęcia, zatrzymanie wody w organizmie, bóle mięśniowo-stawowe, ból głowy, zwiększony apetyt, trądzik, kołatanie serca, obrzęki nóg. Objawy PMS mogą mieć różne nasilenie, jeżeli jednak są bardzo uciążliwe, warto udać się do ginekologa. Przeprowadzi on w odpowiednio delikatny sposób badanie, a także w razie potrzeby zleci badania laboratoryjne oznaczające poziom hormonów w poszczególnych fazach cyklu. Lekarz może wykonać także tzw. cytologię hormonalną, która polega na pobraniu wymazu z pochwy wraz z oznaczeniem dni miesiączki. Jak radzić sobie z PMS? Zanim poprosisz lekarza o leki na napięcie przedmiesiączkowe, warto spróbować złagodzić objawy domowymi sposobami. Na bóle podbrzusza lub nadwrażliwość piersi pomóc mogą ciepłe okłady, np. przy użyciu termoforu. Z kolei na złe samopoczucie i rozdrażnienie warto wypróbować takie sprawdzone domowe sposoby, jak napary ziołowe, joga czy też inne ćwiczenia relaksacyjne i odprężające. Najlepszym rozwiązaniem jest jednak profilaktyka, czyli prowadzenie zdrowego stylu życia, obejmującego zarówno odpowiednią aktywność fizyczną, jak i dietę, która ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie. Zastanawiasz się jak, to możliwe? Oto kilka przykładów: Aby pozbyć się rozdrażnienia i złagodzić nerwy, warto jeść posiłki bogate w wapń i tryptofan, takie jak przetwory mleczne, pełnoziarniste produkty zbożowe, drób, banany, ryby. Aby zmniejszyć napady wilczego głodu, należy spożywać duże ilości błonnika, który zapewnia na długo uczucie sytości. Znajdziemy go przede wszystkim w owsiankach, pełnoziarnistym pieczywie, brązowym ryżu i warzywach. Kobiety, które puchną w trakcie PMS, powinny z kolei ograniczyć spożycie słodyczy, słonych przekąsek, gazowanych napojów, kawy oraz herbaty, w zamian wypijając co najmniej 2 litry wody dziennie. Jaka aktywność fizyczna sprawdzi się najlepiej w trakcie PMS? Każda, która będzie dopasowana do Twojej kondycji fizycznej i stanu psychicznego. Niektóre z nas lubią wyładować emocje, np. biegając, jeżdżąc na rowerze czy intensywnie trenując na sali fitness. Inne z kolei stawiają na wyciszenie, wybierając spokojne aktywności, takie jak pilates, body ball czy joga. Pomocny może być również zwykły spacer, najlepiej w pięknych okolicznościach przyrody, gdyż zieleń działa uspokajająco na naszą psychikę. By złagodzić objawy PMS, warto również zadbać o ilość i jakość snu. Najlepiej, jeżeli nie jest on krótszy niż 7 godzin na dobę. Gdy domowe sposoby radzenia sobie z PMS zawiodą, warto poprosić lekarza o przepisanie odpowiedniej farmakologicznej metody leczenia, np. w formie tabletek antykoncepcyjnych czy leków moczopędnych. Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) jest dobrze znany zarówno kobietom, jak i lekarzom. Złośliwi, często mężczyźni, żartują czasem, że kobiety są przed okresem, po, albo właśnie w jego trakcie, więc jej zły humor nigdy nie jest jej winą. Faktem jest, że wiele kobiet na kilka dni przed okresem zachowuje się dziwnie, czemu towarzyszy rozdrażnienie i zmiana upodobań. Jakie są przyczyny takiego stanu i co tak naprawdę dzieje się wtedy z kobietą? Czy jesteśmy w stanie temu przeciwdziałać? spis treści 1. Co to jest zespół napięcia przedmiesiączkowego 2. Cykl menstruacyjny Estrogeny Gestageny 3. Objawy napięcia przedmiesiączkowego 4. Leczenie napięcia przedmiesiączkowego – leczenie rozwiń 1. Co to jest zespół napięcia przedmiesiączkowego Zespół napięcia przedmiesiączkowego (Premenstrual Syndrome, PMS) to zespół subiektywnych i obiektywnych dolegliwości, które występują zawsze w drugiej fazie cyklu. Ustępują dopiero w chwili rozpoczęcia miesiączki i w znacznym stopniu utrudniają aktywność życiową kobiety. Głównymi objawami zespołu napięcia przedmiesiączkowego są: silny kłujący ból w nadbrzuszu oraz drażliwość nerwowa czy zmiany nastroju. Wszystkich symptomów zostało opisanych około 150. Zobacz film: "Jak objawia się zespół napięcia przedmiesiączkowego?" Szacuje się, że około 50% kobiet w ogólnej populacji ma objawy PMS – są to dane medyczne, które uwzględniają spełnienie zalecanych kryteriów. Gdyby zadać kobietom pytanie: „czy w czasie drugiej fazy cyklu pojawiają się którekolwiek z objawów przedmiesiączkowych?”, to występowanie tych dolegliwości można by oszacować na 70%. Aktualnie istnieją jasne kryteria ustalone przez Amerykańskie Towarzystwo Położników i Ginekologów, których spełnienie pozwala rozpoznać zespół napięcia przedmiesiączkowego: jeden lub więcej objawów emocjonalnych i fizykalnych pojawia się w okresie od 5 dni przed krwawieniem miesięcznym i ustępuje do 4 dni po jego wystąpieniu; objawy nie pojawiają się w fazie folikularnej cyklu – przed 13. dniem cyklu miesiączkowego; symptomy muszą występować w stopniu średnim lub ciężkim, co upośledza funkcjonowanie w codziennym życiu i/lub związku, i powodują znaczny dyskomfort fizyczny i/ lub psychiczny wymagający pomocy specjalisty; objawy pojawiają się w większości cykli miesiączkowych i muszą zostać potwierdzone prospektywnie przez dwa kolejne cykle; występujące dolegliwości nie mogą być zaostrzeniem istniejących zaburzeń psychicznych lub innych chorób. 2. Cykl menstruacyjny W drugiej fazie cyklu menstruacyjnego, po wystąpieniu jajeczkowania, następuje spadek poziomu estrogenów, które dominują w fazie pierwszej, natomiast dochodzi do wzrostu poziomu progesteronu. Utrzymuje się on przez całą drugą fazę cyklu i obniża tuż przed pojawieniem się krwawienia. Badania wykazują, że prawdopodobnie to właśnie progesteron i jego metabolity, działając na organizm kobiety, a przede wszystkim na jej ośrodkowy układ nerwowy, wywołują objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Estrogeny Do podstawowych estrogenów w organizmie kobiety należą: estron, 17-beta-estradiol i estriol. Estrogeny produkowane są przede wszystkim przez jajnik i łożysko oraz w wyniku obwodowej konwersji z innych hormonów (androstendionu, testosteronu). Metabolizm estrogenów polega na ich sprzęganiu z glukuronianem oraz siarczanem i wydalaniu, przede wszystkim z moczem, a w niewielkiej ilości z kałem. Estradiol jest estrogenem o największej aktywności biologicznej w okresie rozrodczym u kobiety. Stężenie tego hormonu zmienia się zależnie od fazy cyklu i wynosi w okresie wczesnej fazy folikularnej około 50 pg/ml i aż około 400-600 pg/ml w okresie okołoowulacyjnym. Większość estradiolu pochodzi z jajnika, a tylko 5% z obwodowej konwersji z estronu. Estradiol może również pochodzić z konwersji androgenów w tkankach obwodowych. W wątrobie estradiol jest metabolizowany do estriolu. Estrion jest pięciokrotnie mniej aktywny i jest głównym estrogenem w okresie pomenopauzalnym. Powstaje głównie na drodze konwersji obwodowej z androstedionu oraz jako metabolit 17-beta-estradiolu w wątrobie. Estriol jest estrogenem o najsłabszym działaniu biologicznym – blokując receptor estrogenowy, osłabia działanie proliferacyjne innych estrogenów na endometrium. Powstaje głównie jako metabolit estradiolu i estronu w wątrobie. Działanie biologiczne estrogenów: warunkowanie rozwoju II- i III-rzędowych cech płciowych, działanie proliferacyjne na błonę śluzową macicy i przygotowanie do działania progesteronu, zwiększenie masy mięśniowej macicy oraz perystaltyki jajowodowej, działanie rozluźniające na mięśnie okrężne szyjki macicy i zwiększenie ilości przezroczystego śluzu ułatwiającego penetrację plemników, pobudzanie wzrostu i złuszczania komórek nabłonkowych pochwy, pobudzanie wzrostu i złuszczania komórek oraz pęcherzyków w gruczole sutkowym, zwiększanie libido. Działanie metaboliczne estrogenów: wpływ na biosyntezę tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych, zwiększenie syntezy białka wiążącego hormony sterydowe i tyroksynę, działanie prozakrzepowe, zwiększanie stężenia czynników krzepnięcia (II, VII, IX i X), a zmniejszanie stężenia fibrynogenu i antytrombiny, hamowanie procesu osteolizy, a pobudzanie kościotworzenia, wpływ na rozmieszczenie tkanki tłuszczowej o typie kobiecym, zatrzymywanie wody w ustroju, wpływ na poprawę elastyczności tkanek, korzystny wpływ na stan psychoemocjonalny. Gestageny Naturalnym gestagenem występującym w ustroju kobiety jest progesteron. Jest to steroid produkowany przez ciałko żółte oraz łożysko. We krwi jest transportowany przez albuminy (80%) i transkortynę (specjalne białko nośnikowe). W fazie folikularnej stężenie progesteronu jest bardzo niskie i wynosi około 0,9 ng/ml, w okresie okołoowulacyjnym około 2 ng/ml, a w środku fazy lutealnej aż około 10–20 ng/ml. Progesteron jest metabolizowany w wątrobie do pregnandiolu i wydalany jako glukuronian pregnandiolu, głównie z moczem. Działanie biologiczne progesteronu: wywoływanie cyklicznych zmian sekrecyjnych błony śluzowej macicy przygotowujących do ciąży, powodowanie rozpulchnienia i przekrwienia mięśnia macicy oraz zmniejszenia jej kurczliwości i perystaltyki jajowodów, wpływ na śluz szyjkowy, który staje się gęsty i nieprzenikliwy dla plemników, wywoływanie zmian w nabłonku pochwy, zwiększanie wskaźników grupowania i zwijania komórek, działanie synergistyczne z estrogenami w gruczołach sutkowych (rozplem kanalików i pęcherzyków gruczołowych). Działanie metaboliczne progesteronu: wpływ na wzrost syntezy glukagonu, obniżanie hipoglikemizującego działania insuliny, działanie diuretyczne przez blokowanie aldosteronu w nerkach, podwyższanie temperatury ciała, działanie antyandrogenne – blokowanie 5-alfa-reduktazy. Rekomendowane przez naszych ekspertów 3. Objawy napięcia przedmiesiączkowego Do najczęściej występujących objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego należą: ogólna drażliwość nerwowa, spadek libido, bezsenność, zmienność nastroju, obniżenie nastroju, często w połączeniu z ogólnym zniechęceniem, brakiem zainteresowań, trudnościami w koncentracji. Naukowcy twierdzą, że taki wpływ na układ nerwowy mają właśnie gestageny. Zwiększają one skłonność do występowania objawów depresyjnych oraz upośledzają zdolność uczenia się, zapamiętywania, kojarzenia i koncentracji – w przeciwieństwie do estrogenów, które z kolei poprawiają nastrój, działając antydepresyjnie i, ogólnie rzecz ujmując, poprawiają funkcje intelektualne. W przebiegu zespołu napięcia przedmiesiączkowego pojawiają się też dolegliwości somatyczne, takie jak: nudności, bóle i zawroty głowy, tendencja do omdleń, a także uczucie znacznego, bolesnego napięcia gruczołów sutkowych, uczucie nieprzyjemnego pęcznienia i rozpierania okolicy miednicy, bóle brzucha, nadmierny apetyt i okresowe zwiększenie masy ciała, co powodowane jest przez zatrzymywaniem wody w organizmie. Przy zespole napięcia przedmiesiączkowego może też występować kołatanie serca, a także pojawiać się trądzik na skórze. Do mniej powszechnych objawów należą: zaostrzenie alergii, pogorszenie koordynacji ruchów, bóle pleców, zaburzenia widzenia, zmiana apetytu. Wszystkie te dolegliwości ustępują po rozpoczęciu krwawienia. 4. Leczenie napięcia przedmiesiączkowego – leczenie Jeśli na kilka dni przed miesiączką zaczynasz odczuwać nieprzyjemne skutki zmian hormonalnych, zamiast popadać w coraz większe zdenerwowanie, naucz się je łagodzić, a nawet im zapobiegać. Leczenie PMS jest przede wszystkim objawowe i w zależności od dominujących dolegliwości stosuje się odpowiednie leki. Aby nie nasilać opisanych objawów, zaleca się przede wszystkim ograniczenie spożycia soli kuchennej w tym czasie. Paradoksalnie ulgę przynosi wypijanie odpowiedniej ilości wody. Najlepiej, by była to niegazowana woda mineralna, wypijana w ilości około dwóch litrów dziennie. W niektórych przypadkach warto rozważyć stosowanie leków moczopędnych. W aptekach i sklepach zielarskich nabyć można także wiele mieszanek ziołowych działających lekko moczopędnie. Ich picie wspomaga usuwanie z organizmu nadmiaru wody. Ponieważ jednak odwodnienie ustroju jest stanem bardzo niebezpiecznym, zagrażającym zdrowiu, a w skrajnych przypadkach nawet życiu, stosowanie każdego tego typu środka lepiej wcześniej skonsultować z lekarzem. Można zdecydować się także na wprowadzenie do diety owoców, które wykazują działanie moczopędne, np. arbuza. Natka pietruszki dodawana do kanapek czy dań obiadowych wykazuje podobne właściwości. Warto także wykluczyć z diety już na kilka dni przed miesiączką wszelkie słodkości czy napoje alkoholowe. Zdecydowanie lepiej przy zespole napięcia przedmiesiączkowego sprawdzi się dieta lekkostrawna, niezawierająca tłustych, smażonych dań oraz produktów wzdymających. Każdy posiłek należy spożywać w spokoju, dokładnie gryząc i przeżuwając każdy kęs. Dzięki temu długie i trudno strawne łańcuchy błonnika zawartego w warzywach) i owocach ulegają skróceniu. Co za tym idzie, przekąska taka mniej obciąża przewód pokarmowy. Należy przy zespole napięcia przedmiesiączkowego uzupełniać niedobory witamin (zwłaszcza witamin z grupy B) i mikroelementów. W przypadku bolesności piersi pomóc może bromokryptyna, która obniża poziom prolaktyny. W celu zwalczania dolegliwości bólowych brzucha występujących w zespole napięcia przedmiesiączkowego stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. U pacjentek wykazujących cechy nadpobudliwości nerwowej i depresji istotne jest podawanie leków uspokajających (zwłaszcza w celu leczenia towarzyszącej tym stanom uciążliwej bezsenności) oraz leków przeciwdepresyjnych z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Zamiast kolejnego kubka kawy lepiej sięgnąć po uspokajającą melisę. Należy pamiętać, że ze względu na podobieństwo objawów, zespół napięcia przedmiesiączkowego powinien być różnicowany z nerwicą, depresją oraz zaburzeniami osobowości. W leczeniu PMS mogą być ponadto pomocne doustne środki antykoncepcyjne, jednak trzeba zachować ostrożność, gdyż mogą one nasilić objawy depresyjne. Do innych stosowanych leków należą analogi gonadoliberyn lub podawanie przezskórnie estradiolu. Pomocne w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego mogą być preparaty z wyciągiem z owoców niepokalanka pospolitego (Agni casti fructus), które obniżają poziom prolaktyny i znoszą objawy hiperprolaktynemii. Dietę można wzbogacić: około 2 litrami niegazowanej wody mineralnej, warzywami i owocami o działaniu moczopędnym – arbuz, [ruskawki, natka pietruszki, herbatą z melisy, witaminą A – marchew, dynia, morele, wiśnie, śliwki, fasolka szparagowa, zielony groszek, witaminą E – kiełki pszenicy, zboża, zielone rośliny liściaste, orzechy, awokado, witaminą C – pomidory, cytrusy, owoce dzikiej róży, jabłka, porzeczki Warto unikać: kawy, alkoholu, soli i produktów w nią bogatych (potrawy wysoko przetworzone, produkty w proszku, peklowane mięsa, kiszone ogórki, ostrych przypraw, słodyczy oraz dań ciężkostrawnych. Dieta jest domową metodą radzenia sobie z tym nieprzyjemnym czasem w cyklu miesiączkowym. Jeśli chodzi o leki, to uważa się, że środkami pierwszego rzutu są inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zwłaszcza fluoksetyna, sertralina i paroksetyna. Doustne leki antykoncepcyjne również mogą być skuteczne w leczeniu PMS. Progestageny powodują nasilenie depresji i z tego względu ograniczają stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych. Bromokryptyna znosi objawy napięcia i bolesność sutków, choć u części kobiety wykazuje działania niepożądane. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny to duża grupa leków (fluoksetyna, citalopram, fluwoksamina, escitalopram, sertralina, paroksetyna), które powodują zwiększenie stężenia neuroprzekaźnika (serotoniny) w przestrzeni międzysynaptycznej poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego. Oprócz PMS mają zastosowanie w, lęk uogólniony, nerwica natręctw, przedwczesny wytrysk czy zespół stresu pourazowego. Pełny efekt terapeutyczny podczas stosowania tych leków pojawia się po 2–4 tygodniach, a efekty mogą się utrzymywać nawet po odstawieniu leków. W leczeniu PMS efekty działania widoczne są już po 1–2 dniach od przyjęcia pierwszej dawki. Stosowanie tych leków w zespole napięcia przedmiesiączkowego może być także inne, bo można je stosować zarówno codziennie, jak i w schemacie 10–14-dniowym, gdzie osiągają podobne skutki lecznicze, a mniejszą częstość występowania działań niepożądanych. Leki te są stosunkowo bezpieczne i zazwyczaj dobrze tolerowane, ale mogą powodować działania niepożądane takie jak: anhedonia, apatia, nadmierne pobudzenie, obniżenie apetytu, nadmierne pocenie się, negatywny wpływ na funkcje seksualne, zwłaszcza obniżenie wrażliwości na bodźce seksualne i obniżenie popędu, zaburzenia hormonalne spowodowane zaburzeniem prawidłowej relacji poziomów serotoniny i dopaminy (zawyżony poziom serotoniny w stosunku do zaniżonego poziomu dopaminy; nie dotyczy sertraliny – ze względu na jej lekki wpływ dopaminergiczny) i ich szeroko pojmowane następstwa, nietypowe i wyraziste sny (zwłaszcza przy stosowaniu wyższych dawek SSRI), rzadko: senność (głównie dotyczy paroksetyny), możliwa zmiana masy ciała (chudnięcie/tycie w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta), możliwe są także lekkie nudności, bóle głowy lub brzucha – podobnie jak w przypadku większości leków. Najczęściej występują na początku leczenia i mijają wkrótce. Leki te wywierają liczne interakcje, głównie z innymi środkami psychotropowymi, np. z inhibitorami MAO i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, i nie wolno stosować ich jednocześnie. Ryzykowne jest również łączenie SSRI z tryptofanem, sumatryptanem lub dekstrometorfanem, gdyż grozi to zespołem serotoninowym. Niektóre z SSRI zmieniają metabolizm wątrobowy, co może różnicować stężenie innych leków, które są metabolizowane przez wątrobę. Preparaty hamujące owulację są lekami drugiego rzutu w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego. U niektórych pacjentek mogą przynieść pozytywne efekty, jednakże ich skuteczność jest niższa niż SSRI. Bromokryptyna jest lekiem hamującym wydzielanie prolaktyny poprzez pobudzanie receptorów dopaminergicznych D2. Zmniejszenie nadmiaru prolaktyny pozwala złagodzić lub usunąć objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego dotyczące piersi. Oprócz zespołu napięcia przedmiesiączkowego bromokryptyna bywa stosowana w leczeniu mlekotoku, hipogonadyzmu wtórnego wskutek hiperprolaktynemii, choroby Parkinsona czy akromegalii (dzięki hamującemu wpływowi na wydzielanie hormonu wzrostu). Podczas stosowania tego leku może dochodzić do pewnych działań niepożądanych takich jak: splątanie, omamy, urojenia, hipotonia ortostatyczna, przekrwienie błony śluzowej nosa, nudności, wymioty, napady senności lub snu. W przypadku współwystępujących chorób psychiatrycznych mogą nasilać się dolegliwości psychotyczne. Z leków dodatkowych, jak już wspomniano, przy zespole napięcia przedmiesiączkowego można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz leki moczopędne – głównie spironolakton. NLPZ zmniejszają dolegliwości bólowe oraz ilość mediatorów zapalnych, które przyczyniają się do nasilania dyskomfortu. Najczęściej stosuje się ibuprofen lub naproksen. Spironolakton może być zażywany w celu zmniejszenia przewodnienia organizmu, które może nasilać odczucia obrzęku czy napięcia piersi. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy yeast Posty: 2248 Rejestracja: 5 lip 2007, o 16:36 Re: PMS - Zespół napięcia przedmiesiączkowego Post autor: yeast » 13 cze 2009, o 13:22 tusiulka pisze:oga nie dla mnie - sporty zakazane. Moze sprobuj inny sport - albo taki, zeby sie maksymalnie zmeczyc, albo cos relaksujacego typu jazda konna. Podobno sie endorfiny wydzielaja:P. Mnie w kazdym razie na hustawki pomaga. Posty: 4 Rejestracja: 15 cze 2009, o 15:50 Re: PMS - Zespół napięcia przedmiesiączkowego Post autor: » 15 cze 2009, o 16:02 Dla mojej dziewczyny najlepszym lekarstwem na PZM jest to jak ją przytulam i niestety jestem pantoflarzem przez te kilka dni w miesiącu. Od razu się uspokaja, a poza tym to staram się z przymrużeniem oka potraktować jej humorki malami128 Posty: 10 Rejestracja: 18 paź 2010, o 12:01 Re: PMS - Zespół napięcia przedmiesiączkowego Post autor: malami128 » 8 gru 2010, o 13:17 chociaż podczas PMS bardzo ciągnie do czekolady to wcale nie jest dobrze ją jeść - można ewentualnie gorzką czekoladę powcinać, pić dużo wody, ograniczyć sól, poruszać się trochę (chociaż potwornie się wtedy nie chce i jest się ociężałym to warto się trochę przymusić - chociaż do spaceru), do tego magnez Zajrzyj: zespół napięcia przedmiesiączkowego Przy dużych problemach najlepiej iść do lekarza, albo w aptece zapytać o jakieś lekkie środki, które mogą pomóc, bo sporo tego teraz jest na rynku 1 Odpowiedzi 12763 Odsłony Ostatni post autor: Cassiopea 25 kwie 2015, o 22:38 0 Odpowiedzi 5325 Odsłony Ostatni post autor: dustinthewind 16 gru 2012, o 12:32 7 Odpowiedzi 7951 Odsłony Ostatni post autor: garratol 26 wrz 2015, o 16:09 0 Odpowiedzi 3944 Odsłony Ostatni post autor: Nika_08 18 lis 2015, o 10:09 Kto jest online Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości Forum Medyczne › Ginekologia › Zespół napięcia przedmiesiączkowego i krew w śluzie przy tabletkach antykoncepcyjnych Przez rozpoczęciem stosowania tabletek antykoncepcyjnych miałam silne przedmiesiączkowe bóle brzucha. Lekarz mówił, że znikną po tabletkach, ale tak się nie stało. Czy to jest normalne, że śluz zmienia kolor? Czy to wszystko oznacza, że tabletki są źle dobrane? 2012-12-27, 00:47~Patita ~ Strony: 1 Na podobny temat Czy bóle i zawroty głowy na tydzień przed miesiączką to objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego? Ogólnie mam duże bóle brzucha, źle znoszę miesiączki. Tamte objawy to też przez Bóle i zawroty głowy a zespół napięcia przedmiesiączkowego Editka Niedawno po kilkunastu dniach od ostatniego okresu, pojawiło się u mnie napięcie przedmiesiączkowe Byłam rozdrażniona, miałam wzdęty brzuch i ból w podbrzuszu. Zamiast krwawienia pojawiły się brązowe upławy. Jaka jest przyczyna takiego stanu? Czy to coś Zespół napięcia przedmiesiączkowego i brązowe plamienie w połowie cyklu ~Komana Mam pytanie zawsze przed miesiaczka tak tydz bola mnie piersi jest mi niedobrze, spac mi sie mam zaparci wstred do jedzeni i wszystko mnie denerwuje czy to moze byc zespół napięcia przedmiesiączkowego?Czy są na to jakieś Bóle piersi, mdłości i zaparcia a zespół napięcia przedmiesiączkowego ~annawa66 Dopiero co odstawiłam tabletki antykoncepcyjne i teraz już dwa i pół tygodnia spóźnia mi się okres. Mam mdłości, trochę wymiotuję, a dziś zaczęłam lekko plamić z pochwy. Towarzyszą temu bóle w podbrzuszu, a dodam, że nigdy wcześniej nie miałam bolesnych miesiączek. Co się Brak miesiączki po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych, mdłości, wymioty i krew w śluzie ~Lilli Przez rok brałam tabletki antykoncepcyjne, a potem miałam kilkumiesięczną przerwę i zaczęłam brać je ponownie. Teraz widzę, że zamiast okresu pojawia się bardzo skąpe plamienie. Poza tym krew pojawia się po niemal każdym seksie. Czy powinnam zaprzestać stosowania tabletek? Jakie mogą być inne Plamienie zamiast okresu i krew po stosunku przy tabletkach antykoncepcyjnych Olcza Od pewnego czasu mam krwawienia z pochwy. Czasem pojawia się krew w śluzie. Nie miałam stosunku seksualnego. Co mi jest? Co jest przyczyną Krwawienie z pochwy i krew w śluzie ~Ircia Zespół napięcia przedmiesiączkowego, zwany w skrócie PMS, często bywa przedmiotem żartów. Na jego temat powstało wiele anegdotek, a każdy gorszy nastrój kobiety jest przypisywany właśnie temu zjawisku. Tymczasem syndrom napięcia przedmiesiączkowego bywa uciążliwą przypadłością, która skutecznie potrafi utrudnić życie. Zespół napięcia przedmiesiączkowego: przyczyny Zespół napięcia przedmiesiączkowego powiązany jest ze zmianami hormonalnymi, które mają miejsce w czasie cyklu miesiączkowego. Po jajeczkowaniu spada poziom estrogenów, wzrasta natomiast stężenie progesteronu. Jego wpływ na ośrodkowy układ nerwowy powoduje szereg dolegliwości związanych z wahaniami nastroju. Progesteron ma również związek z objawami fizycznymi PMSu. Najnowsze badania wskazują również na to, że za PMS może odpowiadać prolaktyna. Jest to hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową. Odpowiada on za wzrost gruczołów sutkowych, a w czasie ciąży i po urodzeniu dziecka dzięki niemu organizm kobiety produkuje mleko. Poziom prolaktyny jest stały, jednakże u niektórych kobiet cierpiących na zespół napięcia przedmiesiączkowego stwierdzono niewyjaśniony wzrost stężenia prolaktyny we krwi. PMS: objawy Zespół napięcia przedmiesiączkowego w fachowej literaturze ma przypisanych ponad 350 różnych objawów. Z uwagi na to, u każdej kobiety mogą wystąpić inne, jednakże wiele z objawów jest typowych i tworzą powtarzający się schemat. Objawy PMSu dzielą się na te fizyczne, a także na te związane z psychiką. Zespół napięcia przedmiesiączkowego: objawy fizyczne Poczucie opuchnięcia: masz wrażenie, że całe ciało jest wzdęte. Prawdopodobnie czujesz się kilka kilogramów cięższa i wyjątkowo nieatrakcyjna. Brzuch jest wzdęty i ciężej jest dopiąć się w spodnie, palce są spuchnięte, trudno więc zdjąć pierścionki i obrączkę. Więcej na wadze: przed okresem lepiej się nie ważyć. Waga się zawsze zwiększa o kilogram lub dwa. Ma to związek z zatrzymywaniem wody w organizmie, który powoduje również opisane wyżej poczucie opuchnięcia. Pogorszenie kondycji cery: w okresie PMSu często pojawiają się wypryski i ropne krostki. Nie próbuj ich wyciskać i nie rozdrapuj. Znikną tuż po okresie. Powiększone i bardziej wrażliwe piersi: przed okresem trudno dopiąć guzik na biuście w ulubionej bluzce. Są one także bardzo wrażliwe na dotyk, mogą pobolewać. Senność: w ciągu dnia może dopaść nieoczekiwana chęć ucięcia sobie drzemki, tak silna, że zasypiasz jak dziecko, pomimo tego, że nigdy Ci się to w ciągu dnia nie zdarza. Kłucie w podbrzuszu: niektórym kobietom towarzyszy również tępy, delikatny ból porównywany do ucisku. W czasie okresu zmieni się on w bolesne skurcze mięśni macicy. Zwiększony apetyt: przed okresem mogłabyś zjeść konia z kopytami. Rośnie apetyt na słodycze, a także na tłuste, ciężkostrawne potrawy. Kołatanie serca: masz wrażenie, że Twoje serce zaraz wyskoczy z piersi, towarzyszy Ci także poczucie jego drżenia. Zespół napięcia przedmiesiączkowego: objawy psychiczne Rozdrażnienie: najczęstszy objaw PMSu. Lepiej się wtedy do Ciebie nie odzywać, gdyż zupełnie bez powodu masz ochotę zmyć głowę każdemu, kto się nawinie. Niepokój: zaczynasz przejmować się drobiazgami, na które wcześniej nie zwracałaś uwagi, a także zupełnie błahymi sprawami. Depresja: towarzyszą Ci czarne myśli i zaczynasz wszystko widzieć w czarnych barwach. Zmienność nastroju: od opisanego wyżej depresyjnego nastroju łatwo przechodzisz do stanów czystej euforii, w których wszystko wydaje się możliwe, a cały świat jest cudowny. Sposoby na PMS Lżejsze przypadki PMS można próbować zwalczać leczeniem objawowym – na zdenerwowanie i niepokój można brać ziołowe, lekkie środki uspokajające, na bóle podbrzusza – tabletki przeciwbólowe. Moczopędne potrawy lub owoce pozwolą pozbyć się wody, która powoduje poczucie opuchnięcia, a długi sen w nocy zminimalizuje senność w ciągu dnia. Pomocne będą z pewnością tradycyjne poprawiacze nastroju, takie jak dobry film, gorąca kąpiel, relaksująca muzyka, a nawet i czekolada. Jednakże nie zawsze łagodne metody zwalczania objawów zespołu napięcia miesiączkowego działają. Trzeba wtedy sięgnąć po kurację hormonalną, która odbywa się pod opieką lekarza. Oprócz leczenia hormonalnego, lekarz może także zdecydować się na przepisanie antydepresantów.

zespół napięcia przedmiesiączkowego forum