Obserwuj nas w Wiadomościach Google. Esej to dość trudna, ale zdecydowanie wdzięczna forma wypowiedzi. Może dotyczyć nauki, sztuki, polityki czy zagadnień społecznych. W eseju autor Jeśli zależy Tobie na napisaniu dobrej recenzji to skup się na tym, aby zawarte w niej zostały wszystkie poniższe elementy: szczegółowy i wiarygodny opis recenzowanego przedmiotu, należy ująć m.in. tytuł, autora itp.; konieczne jest ukazanie istoty dzieła, mowa o problemie, który jest poruszany w dziele; Spot reklamowy to nic innego jak krótki filmik, za którego filmowanie zabrał się odpowiedni kamerzysta. Często zakłócają nam nasz ulubiony film. Wiele osób zastanawia się w jaki sposób napisać scenariusz do swojego filmu reklamowego, tak by był on nie tylko profesjonalny, ale zarazem zainteresował ogromną ilość odbiorców. Oczywiste jest, że nie może być on za długi, tak Recenzją nazywamy taka formę wypowiedzi, w której autor ocenia jakieś dzieło naukowe, artystyczne itd. Jest to więc forma wypowiedzi subiektywnej, w której piszemy co sami sądzimy na temat danego dzieła. 2. Budowa recenzji: + Część sprawozdawcza: (1/5) - tematyka utworu - geneza powstania - informacje o twórcy, obsadzie i innych Co to jest esej – definicja. Esej to wypowiedź z pogranicza literatury, rodzaj krótkiej rozprawy naukowej, ale wykorzystującej środki charakterystyczne dla prozy poetyckiej, takie jak skojarzenia, paradoksy, dygresje, cytaty, słownictwo nacechowane emocjonalnie. Prezentuje punkt widzenia piszącego na wybrany temat (esej publicystyczny Pisząc opis obrazu: - zacznij od podania nazwiska malarza i pełnego tytułu dzieła - można zamieścić informacje na temat artysty - podać temat obrazu, odpowiedzieć sobie na pytanie, co cię zainteresowało - można opisać technikę wykonanego dzieła - należy podzielić płaszczyznę obrazu na plany, np.: na pierwszym planie, na drugim planie, w oddali, w prawym górnym rogu HnR5qKw. Nie zamierzam pisać recenzji, bo nie jestem krytykiem filmowym, a i thrillery nie wszyscy lubią. Mąż namówił mnie na ten film, trochę się opierałam, bo dobry thriller, to jak dobra komedia - raczej rzadkość. Okazało się, że dobrze trafiliśmy - ludzi mało, na sali cisza, prawie 3 godziny minęły jak mgnienie i zresetowaliśmy się porządnie. Film jest i nie jest kontynuacją "Lśnienia" z Jackiem Nicholsonem, jeśli ktoś nie widział, niewiele straci, połapie się bez trudu. Jak zwykle moją uwagę zwróciły wątki psychologiczne oraz zjawiska paranormalne, co to oko mędrca nie widziało i wyjaśnić nie potrafi. Bo takie kontaktowanie się z innymi światami, wnikanie w umysły innych ludzi czy posiadanie mocy niemierzalnych to jednocześnie DAR i PRZEKLEŃSTWO. Można je wykorzystać w dobrym lub złym celu, dla dobra lub pognębienia ludzkości. jak powiedział jeden z bohaterów - świat jest jak koszmar. Jeśli chcemy przetrwać, musimy przeciwstawiać się złu w kazdej postaci, bo nie można tylko ŻYĆ DŁUGO i JEŚĆ DOBRZE... Nienależnie od tego, w co lub kogo wierzymy, oceniają nas po skutkach postępowania, poprzez opowiedzenie się po jednej ze stron - bo nie wierzenia czynią nas lepszymi lecz czyny! Nasz mózg jest jak ogromna biblioteka, gromadzi wszystko, co zaobserwujemy, usłyszymy lub poczujemy. Od nas zależy w jakich szufladkach, jak w bibliotecznym katalogu to wszystko poukładamy i komu pozwolimy z niego czerpać, które szufladki otworzymy, a które zamkniemy jak puszkę Pandory, by nikt ich nie wykorzystał przeciwko nam. Jest w tym filmie wiele symbolicznych scen i analogii - ludzie, którzy karmią się naszym bólem; bezsilność wobec wykorzystywania łatwowierności i prostolinijności dla czynienia zła; wmawianie nam, że niektórzy ludzie są wyjątkowi i nalewy im się rząd dusz, podczas gdy ci zwyczajni bez nadprzyrodzonych zdolności, to jedynie niewolnicy niezbędni do przeprowadzenia nadzwyczajnego planu wybrańców. Drugi element godzien uwagi dla miłośników kina to efekty specjalnie i klimat grozy, ale takiej z nutką fantazji. Są momenty mocne, zwłaszcza dla osób wrażliwych, są także znajome z innych produkcji, ale i nowe, które potrafią zaskoczyć. Więcej nie powiem, bo kto zechce obejrzeć, to ze szczegółów się nie ucieszy... Czy polecam? jeśli lubicie baśnie o walce dobra ze złem, to tak, tylko pamiętajcie, że w baśniach nie wszystko jest cacy. Do zrobić refleksję Konieczne jest między innymi wybranie tematu i szeroko zakrojone badania na jego temat. Refleksje są głębokimi analizami, które jednostka podejmuje na temat konkretnego tematu, aby dojść do człowieka można zastanowić się nad każdym tematem, tak aby jednostka mogła zająć stanowisko we wszystkim, co filmu może spowodować stan refleksji u jednostki. W tym stanie jednostka prawdopodobnie kojarzy to, co zobaczył w filmie, z własnymi odczuciami, lub spróbuje znaleźć podobieństwa z innymi każdym razie przeprowadzi on głęboko myślące procesy umysłowe, które doprowadzą go do oznacza nie tylko wiedzę praktyczną, ale także duchowość. W tym sensie jest również znany jako introspekcja i jest związany z medytacją. Akt refleksji nad światem jest instynktownym gestem dla ludzi. Jest to część sposobu, w jaki mężczyzna rozumie swoje otoczenie i uczy się w tym kroków do napisania dobrego tekstu odblaskowego1- Wybierz motywPodczas pisania akademickiego konieczne jest szczegółowe wybranie tematu, który ma być rzeczą, która jest brana pod uwagę, jest znaczenie tematu. To znaczy, jeśli temat pasuje do kontekstu, w którym zostanie powinien być interesujący temat i motywujący pisarza. Ilość źródeł badawczych jest również istotnym aspektem do jest sporządzenie wstępnej listy możliwych tematów. Z tego odrzuć, aż znajdziesz wskazany Ucz się i badajNie możesz myśleć ani zastanawiać się nad tym, co nie jest znane. Tak więc, gdy temat zostanie zdefiniowany, ważne jest, aby dobrze to zbadać i mają bardzo specyficzne metody, które działają. W tym procesie należy wziąć pod uwagę takie aspekty, jak źródło informacji, które determinuje jest bardzo przydatnym narzędziem; Zapisywanie spotkań lub pomysłów jest ważne do przejrzenia podczas analizy lub SchematyNie jest zalecane rozpoczynanie pisania, jeśli wiesz dokładnie, jak będzie się rozwijał i kończył tekst. Dlatego ważne jest, aby tworzyć schematy, które działają jako przewodnik w schematach zapisywane są główne idee, które zostaną opracowane i na których odzwierciedlono podczas badania. Każdy rodzaj schematu jest funkcjonalny. Zawsze znajdzie się taki, który odpowiada potrzebom NapiszKiedy piszę, kończą się wnioski z refleksji. Podczas badania i studiowania opracowywane są pewne pomysły. Po stworzeniu schematu idee te są zorganizowane i nabierają kształtu w odniesieniu do te pomysły, wnioski pojawiają się takimi, jakie są, a wszystkie rozproszone pomysły mają Sprawdź i poprawWreszcie konieczne jest ponowne przeczytanie tego, co zostało napisane. Ma to na celu uniknięcie błędów, które mogły zostać niezauważone podczas wolą, aby trzecia osoba czytała refleksje, ponieważ świeży i obcy umysł może dać nową to nie jest absolutnie konieczne. Każda osoba może samodzielnie poprawić swoje napisać dziennik refleksyjny? (2017) ... napisać refleksję? napisać osobistą refleksję Boga? (2011) jest krytyczny komentarz? dotyczące pisania dobrego tekstu refleksyjnego. (2017) Sytuacja, z którą się zmagamy, to zjawisko, które w naukach społecznych nazywane jest czarnym łabędziem. Niespodziewany czynnik, który trudno było przewidzieć, a który diametralnie zmienia warunki, w jakich działamy. Nagle musieliśmy się przystosować do nowej sytuacji. My wszyscy. Rodzice, nauczyciele, uczniowie. Posłużę się jeszcze jedną metaforą. W teorii zarządzania błękitny ocean to świeżo odkryta, niezbadana jeszcze przestrzeń do działania. Wejście w nią generuje nowe możliwości, ale jednocześnie niesie ze sobą ryzyko — mogą kryć się w niej rafy, a niepoznane wody mogą okazać się niebezpieczne. Aby zmierzyć się z jej wyzwaniami, potrzebne jest odpowiednie przygotowanie, zgromadzenie map, narzędzi i przewodników. W nowych okolicznościach przydatne mogą się okazać rozwiązania z obszaru TIK (technologii informacyjno-komunikacyjnych) – różnego rodzaju aplikacji, mediów, instrumentów cyfrowych. Jak się przygotować do ich używania? O co warto zadbać? Jak pracować z uczniami za pomocą TIKów? 1. Dostosuj się do ucznia Przede wszystkim ważne jest, aby nowe technologie były odpowiedzią na potrzeby uczniów, ich zainteresowania, sposoby rejestrowania i przetwarzania danych. Nie chodzi o to, by TIK wprowadzać na siłę, tylko dlatego, że to modne. Oczywiście w pewnym wymiarze innowacyjne wdrożenia są koniecznością, niemniej zawsze warto mieć na uwadze, w czym dane rozwiązanie pomoże uczniom i nam samym. Bardzo wartościowe jest odwołanie się do doświadczeń młodych ludzi. W internecie to uczniowie są gospodarzami. To jest ich podwórko. Może się okazać, że pomogą nam w znalezieniu wartościowych rozwiązań. Może dzięki nim odkryjemy coś, na co sami nie zwróciliśmy uwagi. Warto zrobić ankietę wśród uczniów, by poznać ich preferencje (ulubione aplikacje, strony, na które najczęściej wchodzą, kanały, jakie subskrybują), by dowiedzieć się, co może być dla nich interesujące i atrakcyjne. Można do tego wykorzystać programy do ankiet (formularze Google, formularze Microsoft lub program Mentimeter). 2. Oszacuj możliwości i zastanów się, czego potrzebujesz Przystępując do wprowadzania TIKów warto zastanowić się, jakimi możliwościami sprzętowymi dysponuje szkoła i uczniowie. Jakimi ty sam dysponujesz. Przykładowo do bezproblemowego prowadzenia lekcji zdalnej potrzebujesz nie tylko sprawnego komputera (z wydajnym procesorem i porządną ilością pamięci operacyjnej - najlepiej 8GB i więcej), lecz także dobrego łącza z internetem. Najlepiej po kablu, ale nie jest to konieczne (większość lekcji i szkoleń prowadziłem na połączeniu WiFi z sieci komórkowej i okazało się to wystarczające). Warto wcześniej sprawdzić połączenie za pomocą strony: speedtest. Kluczowe są wartości: upload (najlepiej, jeśli jest powyżej 5 Mb/s) oraz tzw. ping (dobrze, jeśli jest poniżej 100 ms, optymalnie poniżej 50 ms). Analizując szkolne zasoby sprzętowe, warto przeprowadzić analizę SWOT (zasoby - deficyty - szanse - zagrożenia). Najlepiej w większej grupie. Optymalnie byłoby, gdyby w szkole powstał zespół do wprowadzania nowych technologii, którego członkowie spotykaliby się regularnie, wymieniając doświadczeniami – choćby online (za pomocą programów do komunikacji wideo lub czatów grupowych – można skorzystać z takich aplikacji jak: Meet, Teams, Zoom, Skype, Messenger, Slack oraz wielu innych). 3. Wybierz platformę Wiele bezpłatnych narzędzi można uzyskać dzięki sprawdzonym platformom typu: Microsoft 365 lub G-Suite (Google). Obie oferują aplikacje do edycji tekstów, tworzenia prezentacji, konstruowania arkuszy kalkulacyjnych, tworzenia ankiet i testów. Pozwalają na wspólne edytowanie dokumentów przez uczniów (pracę w trybie synchronicznym). Dzięki nim uzyskasz dostęp do usług w chmurze pozwalających na koordynowanie pracy zespołowej i indywidualnej uczniów: Teams (M365) lub Classroom (G-Suite). Konto w Google zapewnia Ci dodatkowo dostęp do własnego kanału na YouTubie (możesz tworzyć i edytować filmy), edytora prostych stron internetowych (Witryny Google’a), popularnej platformy do tworzenia blogów (Blogger) oraz wielu innych przydatnych rozwiązań. 4. Dobierz dodatkowe narzędzia Zastanów się, czy potrzebujesz jakichś dodatkowych narzędzi – poza tym, co oferują szkolne platformy. Chcesz tworzyć rozbudowane prezentacje? Możesz sięgnąć do aplikacji Prezi lub Emaze. Interesują Cię aplikacje do grafik? Wykorzystaj program Canva lub Piktochart. Chcesz tworzyć atrakcyjne dla uczniów gry? Fantastycznym generatorem gier i zbiorem gotowych rozwiązań jest LearningApps. Szukasz programów do robienia quizów? Zapoznaj się z możliwościami, jakie oferuje Quizizz, Kahoot lub Quizlet (ten ostatni zaciekawi głównie nauczycieli języków obcych). Szukasz narzędzi do uzyskania szybkiej informacji zwrotnej? Warto sprawdzić możliwości, jakie oferuje wspominany Mentimeter. Potrzebujesz miejsca, gdzie uczniowie mogliby umieszczać zrobione przez siebie projekty? Możesz wykorzystać do tego na przykład Padlet. Chcesz stworzyć pokoje zagadek (escape roomy)? Bardzo przydatną do tego aplikacją jest Genially (ma ona zresztą dużo więcej możliwości). Potrzebujesz programu do tworzenia gier terenowych? Warto sięgnąć do Actionbound lub GooseChase. 5. Stwórz bazę materiałów. Na wspomnianych platformach chmurowych jest sporo przestrzeni do tworzenia repozytoriów z materiałami do pracy. Można skorzystać z Dysku Google’a lub Ondrive’a. W zespole Teams lub na Classroomie można utworzyć tyle folderów, ile jest tematów z podstawy programowej. I umieścić w nich pliki czy odnośniki. Wówczas w jednym miejscu mamy zgromadzony pełen pakiet materiałów, z którego można korzystać przy kolejnych rocznikach. Za pomocą Witryn Google’a można także w szybki sposób stworzyć stronę z odnośnikami do tekstów czy filmów na dany temat (wystarczy zwykłe kopiuj-wklej, by stworzyć małą wirtualną bibliotekę). Jeśli chcemy skorzystać z gotowych baz materiałów, to mamy do dyspozycji strony: E-podręczniki, Khan Academy, Scholaris, Ninateka (filmy dokumentalne), Musopen (baza darmowych utworów muzycznych) i wiele innych. Nieprzebraną kopalnią ciekawych filmów jest YouTube. Możemy korzystać z gotowych materiałów, ale możemy takie materiały przygotować także samodzielnie. Na przykład nagrać krótką lekcję (10-15 minut) z prezentacją na ekranie i naszym głosem/twarzą. Każdy laptop oparty na Windows 10 ma wbudowane narzędzie do rejestrowania ekranu (uruchamia się kombinacją klawiszy Win+G). Oprócz tego możemy wykorzystać darmowe programy do nagrywania typu: Loom czy Screencastify. Możemy potem nasze nagrania edytować, dodawać do nich napisy czy grafiki (najprościej skorzystać z dedykowanych programów: MovieMaker dla Windows czy IMovie dla IOS). 6. Odwróć lekcje Podczas wykładu możesz prezentować określone zagadnienia. To jednak bywa czasem męczące. Szczególnie w warunkach edukacji zdalnej – mówienie do czarnych okienek (a czasem konieczne jest wyłączenie kamer, by zapewnić większą stabilność połączenia), nie jest zgodne z naturalnymi procesami naszego mózgu. Dlatego warto zastanowić się, czy lekcje muszą być zdominowane przez jednokierunkowy przekaz. Można zastanowić się nad odwróceniem tradycyjnego przebiegu lekcji (takiego, gdzie nauczyciel prezentuje materiał podczas spotkania, a uczniowie przetwarzają go w domu poprzez zadania). Alternatywny model uczenia się/nauczania zakłada, że uczniowie przygotowują się w domu na podstawie materiałów opracowanych przez nauczyciela (lekcja odwrócona) lub znalezionych/wytworzonych samodzielnie (kształcenie wyprzedzające), a lekcja na żywo czy online (w trybie synchronicznym) nie przypomina już wykładu, lecz służy prezentacji wniosków, efektów prac oraz przedyskutowaniu tego, czego dowiedzieli się uczniowie. Podczas bezpośredniego spotkania nie tracimy czasu na przekaz, tylko po prostu rozmawiamy z młodymi ludźmi na temat tego, co odkryli, wyjaśniamy wątpliwości oraz systematyzujemy materiał. 7. Pracuj projektowo Jedną z najbardziej efektywnych form pracy dydaktycznej jest projekt uczniowski. To wieloaspektowe i wieloetapowe przedsięwzięcie, prowadzone przez uczniów, które ma przynieść konkretny efekt (stworzyć dzieło, które zostanie zaprezentowane innym). Jakie narzędzia TIK można wykorzystać w zespołowej pracy nad projektem, by ułatwić jego przeprowadzenie? Załóżmy, że uczniowie zaangażowani w projekt są podzieleni na mniej więcej sześcioosobowe zespoły. W zespole każdy ma jakąś rolę (przykładowo: menedżera, badacza, analityka, twórcy, marketingowca, prezentera), z którą wiąże się określony obszar odpowiedzialności. Każdy projekt składa się z etapów. Na każdym etapie prac uczestniczy cały zespół, ale kluczowe znaczenie ma aktywność ucznia z określoną rolą. Ponosi on także odpowiedzialność za dopięcie obszaru, który mu podlega. — WPROWADZENIE — etap szukania pomysłów. Tu działa głównie uczeń mający rolę menedżera (kierownika), inicjując dyskusję (burzę mózgów) na temat problemu i sposobów jego rozwiązania, zbiera głosy i formułuje kierunek działań. Na tym etapie członkowie zespołu szukają odpowiedzi na pytanie: co chcemy zrobić? Najprościej wykorzystać narzędzia związane z jedną z głównych platform do pracy zespołowej: Temas lub Meet (+Czaty). Można także użyć aplikacji do wspólnego, synchronicznego tworzenia map myśli (np. Coggle). — BADANIA — etap zbierania danych (research). Inicjatywę przejmuje badacz, który koordynuje proces szukania materiałów i informacji (o problemie, ale także o odbiorcach produktu/usługi). Na tym etapie członkowie szukają odpowiedzi na pytanie: co wiemy o problemie? Do badań można wykorzystać różne narzędzia w ramach Microsoft 365 lub G-Suite (np. formularze do tworzenia ankiet oraz arkusze kalkulacyjne), a także inne aplikacje do tworzenia ankiet i zbierania informacji zwrotnej (np. Mentimeter), do robienia notatek (Keep) czy gromadzenia danych (Padlet). — OPRACOWANIE — etap analizy i przetwarzania danych. Inicjatywę przejmuje analityk, który koordynuje proces syntezy danych, zbiera w całość to, co udało się znaleźć, przetwarza dane i formuje ogólny zamysł. Następnie przedstawia pomysł, który podlega potem przedyskutowaniu. Na tym etapie szukamy odpowiedzi na pytania: co wynika z naszych poszukiwań? Co konkretnie zrobimy, by stworzyć dzieło odpowiadające na potrzeby odbiorców? Można wykorzystać różne aplikacje w ramach Microsoft 365 lub G-Suite (współedycja dokumentów tekstowych czy prezentacyjnych), a także np. aplikacje pomagające przygotować infografiki. Najprościej wykorzystać popularne aplikacje: Canva, Genially, a także Easelly czy Venngage. — TWORZENIE — etap projektowania modelu, makiety (filmu, gry, strony, aplikacji, wystawy). Inicjatywę przejmuje projektant, który tworzy zalążek dzieła (z pomocą innych członków zespołu). Na tym etapie szukamy odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób nasze dzieło powinno wyglądać? Można do tego wykorzystać aplikacje do tworzenia filmów i multimedialnych prezentacji (oprócz MovieMakera czy IMovie, można użyć aplikacji Lumen, Kizoa czy FilmoraGo). — PROMOCJA — etap tworzenia kampanii informacyjnej i promocyjnej (dotyczy dłuższych projektów). Koordynuje to marketingowiec, który planuje odpowiedni sposób przekazu i dba o przyciągnięcie odbiorców. Do promocji wykorzystujemy oczywiście media społecznościowe (Facebook czy Instagram). Można także zrobić prostą stronę internetową (Witryny Google, WiX) albo bloga (Blogger, Wordpress). Niezbędny może się także okazać kanał na YouTube. Naturalnie, trudno się obejść bez aplikacji do tworzenia treści. Oprócz wspomnianej Canvy można użyć jednej z poniższych: Postermywall, Piktochart, Pixlr. — PREZENTACJA — przedstawienie produktu. Członek grupy, który najlepiej czuje się podczas występów publicznych – prezentuje efekty działań zespołu, opisuje innym elementy projektu (jest na pierwszej linii, jest twarzą projektu). Oprócz aplikacji w ramach Microsoft 365 (PowerPoint) czy G-Suite (Prezentacje) może wykorzystać Prezi, Emaze czy Genially. — PODSUMOWANIE — etap zbierania wniosków. Inicjatywa przechodzi do menedżera, który rozmawia z członkami zespołu na temat projektu. Analizują wspólnie sukcesy i ewentualne niepowodzenia. Można tu oczywiście wykorzystać aplikacje do połączeń wideo w ramach platform (Teams, Skype, Meet) lub Zoom czy Messenger. Nauczyciel – w zależności od wieku uczniów – może być obserwatorem, pełnić funkcję mentora (udzielającego porad i wskazówek) czy lidera kilku zespołów (mieć pod sobą menedżerów, którzy relacjonują mu efekty realizowania poszczególnych etapów projektu). A czasem rola nauczyciela musi być większa (w przypadku młodszych uczniów) i wtedy przejmuje rolę menedżera i kieruje ściślej pracami zespołów. 8. Indywidualizuj pracę Wprowadzając narzędzia TIKowe, warto zadbać, aby były one różnorodne i mogły trafić do uczniów o różnych predyspozycjach, zainteresowaniach, mocnych stronach, preferowanych sposobach uczenia się i wyrażania. Niektórzy uczniowie lubią rozwiązywać testy online, inni występować publicznie, a jeszcze inni preferują wspólne tworzenie plakatu lub nagranie filmu. Dlatego przydatne jest zadbanie o preferencje różnych uczniów. Można tu skorzystać z metod gamifikacyjnych. Gamifikacja to metoda, która wprowadza do nauczania/uczenia się wybrane elementy mechaniki gier (np. wykonywanie misji, gromadzenie punktów, rozwój w wybranym obszarze). Dobrze zaprojektowane zajęcia przypominają grę nielinearną, gdzie są różne drogi do sukcesu, a każdy uczeń może podążać taką ścieżką, która jest dla niego najlepsza (np. rozwiązywania zadań, dyskusji, tworzenia, działań zespołowych). 9. Zadbaj o relacje Nauczanie zdalne pokazało, jak iluzoryczna jest nasza kontrola nad procesem nauczania. W takich warunkach nie da się precyzyjnie nadzorować pracy uczniów, pilnować, czy wykonują zadania samodzielnie. Ciężko wymagać posłuchu, kiedy nie przebywa się w tym samym budynku. Refleksje czerpane z doświadczeń zdalnych powinny być przełożone także na edukację stacjonarną. Współczesne wyzwania wymagają przejścia z roli nauczyciela-dozorcy w kierunku towarzysza rozwoju. Model kształcenia musi być bardziej oparty na zaufaniu niż nadzorze. Brak możliwości pełnej kontroli powinien skłaniać do zlecenia ćwiczeń bardziej kreatywnych, gdzie uczniowie tworzą i uczą się przez poszukiwania, samodzielnie zdobywając informacje. Szukanie odpowiedzi w zasobach internetu (za pomocą różnorodnych narzędzi TIK) może być równie wartościowe jak korzystanie z danych zapisanych w głowie. Nauczanie zdalne pokazało, jak ważne są relacje. Jeśli między młodymi ludźmi a nauczycielem istnieje zaufanie i wzajemny szacunek, to uczniowie będą współpracować z mądrym dorosłym, pomagając w sprawnym przeprowadzeniu lekcji. Z zaciekawieniem (może nawet bardziej osobą niż treściami) będą uczestniczyć w spotkaniach. Wprowadzenie TIKów może uatrakcyjnić zajęcia, ale na pewno nie zastąpi więzi, jaka została wytworzona między ludźmi. 10. Skorzystaj ze szkoleń. Wdrażanie nowych technologii nie dla wszystkich jest proste. Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia w tym procesie – nie wahaj się skorzystać ze szkoleń doskonalących. Ich jakość może być różna. Jeśli szukasz rzetelnego kursu dotyczącego TIK – Twoja szkoła może dołączyć całkowicie bezpłatnie do projektu “Lekcja:Enter”, największej inicjatywy edukacyjnej w tym obszarze, która docelowo ma przeszkolić 75 tysięcy nauczycieli. Oprócz możliwości udziału w warsztatach, otrzymasz dostęp do tutoriali i wsparcie konsultantów. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie projektu: Do dzieła zatem. I powodzenia na nowej drodze :) Pisanie krytycznych artykułów, opinii, recenzji o tym lub innym dziele sztuki, czy to literatura, malarstwo, muzyka czy film, w jednym i tym samym regułom i spełnia ogólnych wymagań. Sformułujemy je na przykładzie tego, jak napisać recenzję zasady1. Wstępne przygotowaniePrzede wszystkim trzeba dobrze znać przedmiot, o którym będzie w recenzji chodzi. Raz to ruchome obrazy, jej koniecznie trzeba obejrzeć przynajmniej dwa pierwszym przejrzeniu można krótko, miejscami zauważyć wrażenie, produkowane na ciebie filmem. Jak zwykle, najbardziej świeże wrażenia pomaga określić ogólny ton artykułu. A przeglądanie wtórnie uporządkuje swoje myśli i nastroju, pomaga zrozumieć fabuły uderzeniach, zrozumieć semantyczne zawiłości aby napisać recenzję, należy zobaczyć materiał na temat reżyser aktorów zaangażowanych w podstawowym i wtórnym składach. W materiale własnym artykułu warto wspomnieć, znane czy autorzy obrazy, jakie są ich osiągnięcia w kinie, jakimi nagrodami już oznaczone. Mówiąc o aktorach, należy powiedzieć o ich roli, już znanych rolach, o tym, jak rolę w tym filmie jest zgodny z zasadniczymi kierunkami ich twórczości. Byłoby miło, aby podkreślić ich aktorskie tego jak napisać recenzję, warto przejrzeć istniejące opinie o filmie, jeśli nie chodzi o premierze. To daje możliwość, aby wejść w temat i nie powtarzać tego, co już napisano. Ponadto, zebrane informacje mogą natknąć się na ciekawe refleksje, stać się punktem wyjścia swojej na pewno będzie interesujące dowiedzieć się o autorze muzyki do filmu kinowego, zwłaszcza jeśli jest w nim niezapomniane soundtracków. Dlatego warto pogrzebać w archiwach i zdobyć potrzebne Główna częśćTak Więc, obraz czytana, niezbędne notatki wykonane, pełna dodatkowe materiały pod ręką. Teraz, przed tym jak napisać recenzję, warto dokładnie przemyśleć jej utwór. W ocenie filmu trudno pozostać bezstronny, bo sztuka jest, aby wpływać na świat naszych emocji, kieruję się przede wszystkim na duchową stronę naszej osobowości. Ale, tym nie mniej, w recenzji musi być obecny obiektywizm. I zarówno pozytywne, jak i negatywne opinie powinny być wyjaśnione, uzasadnione i udowodnione zgodnie z prawem Lwa Leszczenko ВалерьяновичаLew Leszczenko, biografia którego zostanie krótko opisany w tym artykule, i sam nie przypuszczał, że kiedyś będzie uhonorowany tytułem Ludowego artysty Rosji. On po prostu zawsze wykonywał swoją pracę, chętnie brał się za wszelkie sugestie ó ś...I lodowe kwiaty czasem rozpływa się od miłości30 grudnia 2010 roku w film obsługi wyszła dramat reżysera z Korei Południowej Yu Ha pod nazwą „Lodowe kwiaty». Film historyczny, z własnymi gatunku kostiumy, dekoracje i bohaterów. Bez względu na mały budżet filmu, wygląda akcja i dekora...Stanowiąc recenzję, na pewno оперируйте метаязыком, jedz искусствоведческие terminy i profesjonalną кинолексику. Tylko uważaj, aby tekst artykułu nie był przeciążony nimi, zwłaszcza jeśli recenzja jest przeznaczony dla masowego czytelnika. Określający, jak napisać recenzję z tego punktu widzenia, warto zastanowić się nad жанровым oryginalności filmu. Być może trzeba będzie zwrócić się do słowników, aby wyjaśnić niektóre definicje i cechy charakterystyczne, szczególnie nowych recenzje ó pokazać zalety i wady przezroczy, pomóc widzowi, w tym i niedoświadczony, aby zrozumieć jej ideowo-tematyczne zawiłości, odkryć niuanse gry aktorów. Jednoznaczne «» i «złe» tu nie zadziałają. Ponadto, trzeba zwrócić uwagę na символичность obrazów i przedmiotów, jeśli w ogóle, na zdjęciu znajdują się na rolę poszczególnych części, rozdziałów, w filmie, jeśli artykuł jest poświęcony takiego produktu przemysłu filmowego, ważne znaczenie i miejsce zajmuje krajobraz. Czasami o tym warto napisać specjalnie, poświęcając osobny akapit. To samo można powiedzieć o wnętrzu, zwłaszcza jeśli obraz na historyczną temat. W takim razie nieźle parę słów poświęcić i kostiumów przygotowanie do pracy zakończone, i czujesz się w pełni uzbrojone, jeszcze raz przeanalizuj cały materiał ó jak napisać recenzję, jak zmienić, aby nie było żadnych nakładek. A następnie przystąpić do procesu twórczego! Article in other languages: BE: DE: ES: KK: PT: TR: UK: Alin Trodden - autor artykułu, redaktor"Cześć, jestem Alin Trodden. Piszę teksty, czytam książki, Szukam wrażeń. I nie jestem zły w opowiadaniu ci o tym. Zawsze chętnie biorę udział w ciekawych projektach." Nowości Artysta Pietrow-Водкин: biografia i twórczość Tematem naszego artykułu będzie biografia Petrova-Водкина. Kuźma Siergiejewicz ó wybitny rosyjski malarz, który pracował na przełomie 19-20 wieków. Zajmował się nie tylko malarstwem, ale i grafiki, teatralno-dekoracyjny i n... Norweski muzyk Magne Фурухольмен: biografia i twórczość Magne Фурухольмен ó utalentowany artysta z trudnym losem. Wielu z nas jest on znany z występów w składzie grupy A-ha. Chcesz uzyskać więcej informacji o nim? Jest on przedstawiony w Фурухольмен: biografia, dz... Wartość фразеологизма "Каинова drukuj": jak go rozumieć Wartość фразеологизма «Каинова drukowanie» odsyła nas do biblijnej tradycji. Według niego, był to szczególny znak, symbol, na elemencie przez Boga do Kaina, syna Adama i Ewy, po tym jak ten dopuścił się bratobójstwa. C... Ile serii w "Santa Barbara" - historia słynnego serialu Tytuł ów Santa Barbara» nosi amerykańskie miasteczko w pobliżu Los angeles. Ale zdecydowana większość obywateli rosyjskich nigdy nie dowiedzieli się o istnieniu takiej zamieszkane przez jednostki, gdyby nie serial o t... Znani artyści Rosji. Najbardziej znani artyści sztuka Rosyjska znane na całym świecie i inspiruje artystów z różnych krajów. Na przestrzeni wieków słowiańskie artyści równie dobrze tworzyli oryginalne historie i wspierali aktualne trendy. Największy rozkwit rosyjskiej kultury ... Czytasz książkę i chcesz później napisać kilka słów na temat własnych przemyśleń, które wywołała ta lektura? Zastanawiasz się, jak powinna wyglądać dobrze napisana refleksja o książce? Mamy dla Ciebie kilka wskazówek, dzięki którym łatwiej będzie Ci przelać swoje myśli na papier. Czego powinny dotyczyć refleksje po przeczytaniu książki? Nie masz pojęcia, jakie składowe koniecznie musi mieć Twoja refleksja na temat książki? Sposób pisania jest w dużej mierze uzależniony od tego, jakiej tematyki dotyczy książka i na jakie zagadnienia jej autor kładzie największy nacisk. Niektóre książki odnoszą się do konkretnych wydarzeń historycznych – w takim przypadku, pisząc refleksje na temat książki, warto oprzeć się o udokumentowane dane i w miarę możliwości opisać własne stanowisko. Inne książki skupiają się na wewnętrznych przeżyciach bohaterów, dlatego spisując własne przemyślenia można odnieść się do swoich doświadczeń. Pisząc refleksje na temat książek, warto mieć na uwadze: • Postacie głównych bohaterów: świat ich wewnętrznych przeżyć, charakterystykę itp. • Najważniejsze wątki • Tło wydarzeń Dla lepszego zobrazowania, posłużymy się przykładem „Mistrza i Małgorzaty” Bułhakowa. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że głównym wątkiem powieści jest wątek miłości tytułowych postaci. Po głębszej analizie jednak okazuje się, że Bułhakow w bardzo dowcipny sposób przedstawia ateistyczną Moskwę, a osią całej opowieści jest refleksja nad istotą dobra i zła. Bułhakow w swoim najsłynniejszym dziele zastanawia się, czym byłoby dobro pozbawione zła, bo czyż jeśli nie istniałoby zło, dobro byłoby nadal jakąkolwiek zasługą? O czym warto pamiętać pisząc refleksje na temat książki? Wiesz już, że pisząc refleksje na temat książki musisz skupić się na własnych przeżyciach i uczuciach, które wywołała w Tobie czytana lektura. Zdarza się jednak, że po skończeniu książki nie jesteś w stanie sobie przypomnieć wielu wątków, które zrobiły na Tobie największe wrażenie oraz własnych przemyśleń. Właśnie dlatego, jeśli wiesz, że po przeczytaniu książki zamierzasz napisać własne refleksje, już w trakcie lektury staraj się mieć przy sobie długopis i kartkę – łatwiej zanotujesz swoje myśli. Opcjonalnie, jeśli egzemplarz jest Twój i nie masz nic przeciwko notowaniu na kartkach książek, możesz ołówkiem podkreślać najważniejsze zdania w książce i hasłowo spisywać na marginesach swoje notatki. Dzięki temu, już w trakcie pisania późniejszych refleksji łatwiej wrócisz do fragmentów, które Twoim zdaniem mają największe znaczenie w odbiorze książki. Jeżeli chcesz jeszcze bardziej ułatwić sobie pracę, te kartki z podkreślonymi fragmentami i notatkami zaznacz znacznikami w kontrastowych kolorach. Takie znaczniki znajdziesz w sklepach papierniczych, ale równie dobrze do tego celu możesz użyć zwyczajnych karteczek samoprzylepnych pociętych na długie paski tak, żeby każdy pasek miał fragment pokryty klejem. Podobne sposoby przydadzą Ci się również, jeśli zastanawiasz się, jak napisać recenzję książki. Napisałaś(eś) własne refleksje? W takim razie, odłóż na kilka dni swoją pracę, wróć do niej po tym czasie i przeczytaj stworzony tekst jeszcze raz. Dzięki temu, będziesz miał(a) możliwość ocenić go z dystansu. Poza tym, do pisania refleksji o książce nie siadaj od razu po tym, jak odłożysz ją przeczytaną na półkę. Daj sobie czas – przez najbliższy okres postaraj się częściej myśleć o przeczytanej lekturze, notuj wówczas skrupulatnie własne spostrzeżenia. Jeśli napiszesz refleksje „na gorąco”, od razu po skończeniu czytania możliwe, że nie zawrzesz w niej wszystkich ważnych elementów, które nasuną Ci się na myśl po czasie, a Twoje przemyślenia nie będą wystarczająco dojrzałe. Nie spiesz się – tak jak dobra lektura wymaga czasu na jej dokładne przeczytanie, tak samo późniejsze refleksje powinny być bardzo dobrze przemyślane i przeanalizowane. Bardzo ciekawym rozwiązaniem będzie natomiast spisanie pierwszej wersji refleksji i po kilku tygodniach dodanie nowych spostrzeżeń. Bardzo często myśli o książce muszą w Tobie odpowiednio dojrzeć, żeby mogły być jasno sformułowane, zwłaszcza jeśli książka była dla Ciebie z jakiś powodów trudna i masz problem z klarownym zakomunikowaniem własnego zdania na jej temat. Nie każdą książkę da się zresztą zaszufladkować – nie zapominaj o tym. Zanim spiszesz własne refleksje możesz pokusić się również o dyskusję z innymi czytelnikami na temat książki lub poszukać ich opinii. Możliwe, że spostrzeżenia innych osób będą dla Ciebie bardzo pomocne i pomogą Ci zrozumieć niektóre wątki, które do tej pory nie były dla Ciebie do końca jasne. W takiej sytuacji postaraj się również znaleźć nieco więcej informacji na temat książki, jej tła, a jeśli jest taka możliwość postaraj się sprawdzić, co sam autor o niej mówił. Słowa autora mogą Ci pomóc spojrzeć na książkę nieco szerzej i zinterpretować ją w nowy sposób. Jeśli po pierwszym przeczytaniu książki nadal nie jesteś w stanie zanotować własnych refleksji, przeczytaj ją drugi raz. Niektóre książki mają ten szczególny dar, że nawet czytane po wielokroć nadal są bardzo interesujące i każda kolejna lektura książki potrafi przynieść nowe przemyślenia na jej temat. Tak jest chociażby ze wspomnianym już dziełem Bułhakowa – „Mistrzem i Małgorzatą”. Powieść ma wiele warstw, które warto odkrywać jedna po drugiej, próbując się rozsmakować w każdej z nich. Szybkie przeczytanie książki w tym przypadku może zaowocować pominięciem najważniejszych wątków. Bułhakow stworzył przecież misternie utkany świat, który wymaga uwagi. ZAPAMIĘTAJ! Pisząc refleksje na temat książki, daj sobie kilka chwil wytchnienia po lekturze, żeby dobrze poukładać myśli i przeanalizować najważniejsze wątki. Już w trakcie czytania możesz jednak spisywać najważniejsze spostrzeżenia, dzięki czemu nie umkną Ci po skończeniu lektury.

jak napisać refleksje na temat filmu